Uppskrift sem virkar

Bændablaðið tók til prufu Caddy, sem er lítill sendibíll í sama stærðarflokki og Citroen Berlingo, Mercedes-Benz Citan, Ford Transit Connect og margir fleiri.

Í áratugi hefur þýski bifreiðaframleiðandinn framleitt smáa sendibíla sem hafa notið mikilla vinsælda og er þessi nýjasta útgáfa engin bylting frá því sem áður var, heldur framþróun á gamalreyndri uppskrift. Þegar Caddy er skoðaður að utan sést að hann er á margan hátt mjög líkur samkeppninni. Nokkur einsleitni er á þessum markaði – sérstaklega þegar stór hluti sendibíla eru hvítir með svarta plaststuðara. Á framhliðinni sést vel að um Volkswagen er að ræða, en breytingin er nokkuð mikil frá eldri kynslóð Caddy. Nú er grillið lokað og loftinntakið er komið í stuðarann. Afturljósin eru talsvert breytt og þegar horft er á bílinn frá þeirri hlið minnir hann um margt á Mercedes-Benz Vito, nema mun minni.

Þó útlit bílsins að utan myndi seint teljast spennandi, þá samsvarar hann sér allur mjög vel og greinilegt er að Volkswagen hefur vandað alla hönnunarvinnu.

Vönduð innrétting

Þegar sest er inn í bílinn tekur hins vegar á móti manni falleg og vönduð innrétting. Því er ekki að neita að svart og hart plast er í stóru hlutverki, en allt það sem fingurnir snerta er úr vönduðu efni. Stýrishjólið er úr massífu og mjúku gúmmíi, gírstöngin fer vel í lófa og allir hnappar eru þéttir.

Ágætis geymslupláss er uppi á mælaborðinu, stórir hurðavasar beggja vegna og glasahaldarar og opin hólf í miðjustokknum. Á bak við sætin er rými þar sem hægt er að koma fyrir hlutum sem ekki þarf að nálgast oft, enda tímafrekt að draga fram sætið og halla sætisbakinu. Hanskahólfið er í smærra lagi og ekki með loki. Mjög lítið er um „sniðugar“ lausnir í innréttingunni eins og gjarnan hjá samkeppninni, en þar má nefna að ekki er geymsluhilla ofan við framrúðuna, ekki hægt að lyfta upp sessu á farþegasæti og hleri á þilinu milli geymslurýmis og ökumannshúss er ekki staðalbúnaður.

Í miðju mælaborðsins er snertiskjár, en lítið er um kerfið að segja nema að það er fábrotið og ekki margt til að afvegaleiða notandann. Mjög fljótlegt er að tengja símann með Bluetooth og auðvelt að hringja símtöl með handfrjálsa búnaðinum og hlusta á tónlist.

Þegar síminn hefur verið tengdur í fyrsta skipti er hann mjög fljótur að ná sambandi aftur þegar kveikt er á bílnum. Helst má gagnrýna að öllu því sem tengist miðstöðinni er stjórnað í gegnum skjáinn og þarf nokkra smelli ef ætlunin er að gera smávægilegar breytingar á hitastigi eða blæstri.

Ánægjuleg akstursupplifun

Sterkustu hliðar Caddy koma í ljós um leið og ekið er af stað, en akstursupplifunin er afar ánægjuleg. Sætin eru mjög vönduð, en greinilegt er að svampurinn í þeim er af dýrari gerðinni. Ökumannssætið er hæðarstillanlegt og þegar það er í hæstu stöðu er eins og setið sé í jeppling, og aðgengið í bílinn samkvæmt því. Rýmið er með besta móti, en hávaxnir ökumenn munu geta teygt vel úr fótunum og dregið stýrishjólið að sér. Sætið styður vel við líkamann, en til að setja út á eitthvað hefði undirritaður viljað geta stillt mjóbaksstuðninginn.

Bíllinn í þessum prufuakstri var útbúinn tveggja lítra, fjögurra strokka, dísilmótor og sex gíra beinskiptingu. Volkswagen fær sérstakt hrós fyrir að gera vélar sem eru ánægjulegar í notkun, en þó svo að hún skili ekki nema 102 hestöflum, þá gefur hún mikið tog á lágum snúningum. Í innanbæjarsnatti er lítil þörf á að hræra stöðugt í gírkassanum og reyndist þriðji gírinn afar notadrjúgur. Kúplingin er mátulega stíf og fyrirsjáanleg í notkun og er skemmtilegt að vinna með gírkassann þegar þess er þörf. Þegar bílnum er gefið almennilega inn nær hann hámarkshraða áreynslulaust. Úti á þjóðvegunum er Caddy stöðugur og mjúkur í akstri, enda ekki við öðru að búast þar sem undirvagninn er mikið til sá sami og á Volkswagen Golf.

Nokkur niður berst í ökumanns- húsið frá geymslurýminu, en á malbiki nær hávaðinn ekki þeim hljóðstyrk að af honum hljótist ami. Á malarvegum heyrist mjög vel í grjótkasti undir bílinn.

Geymslurými hefðbundið

Geymslurýmið er afar einfalt og á margan hátt ekkert ólíkt því sem gerist hjá samkeppninni, þ.e. flatt gólf og flatir veggir. Dyrnar aftast opnast alla jafna í 90 gráður, en með einu handtaki er hægt að opna þær í 180 gráður. Á gólfinu eru sex festipunktar sem hægt er að binda í.

Bíllinn sem Bændablaðið prufaði er af lengri týpunni, sem nefnist MAXI og er 353 millímetrum lengri en staðlaði bíllinn. Það skilar sér í hleðslurými sem er með 2.150 x 1.230 millímetra gólffleti og 2.275 millímetra lofthæð.

Að lokum

Volkswagen Caddy er sendibíll sem heldur í heiðri margreynda uppskrift sem einyrkjar, verktakar og aðrir sem þurfa mikið geymslupláss kunna vel að meta. Hér er lítið um nýjar lausnir, heldur er allt mjög einfalt og virkar.

Greinilegt er að Volkswagen hefur lagt vinnu í að gera aksturs- upplifunina sem besta, en inn í það spila lipur vél, létt kúpling, sæti sem styðja vel ásamt ökumannshúsi með prýðilegri hljóðeinangrun.

Verðið á bílnum er 5.090.000 krónur m.vsk., en hægt er að fá stuttan bensínbíl á 4.490.000 krónur m.vsk. hjá Heklu.