Skáldskapur við öll tækifæri
Á dögunum birtist í Bændablaðinu smáauglýsing þar sem tækifærisskáld bauð fram krafta sína.
Var boðin þjónusta við samningu ljóða, sönglaga, níðvísna og annarra texta. Vettvangurinn gæti verið til dæmis brúðkaup, skírnir, skilnaðarpartí, afmæli eða bara stofuveggurinn.
Þegar grennslast var fyrir um manninn á bak við auglýsinguna kom í ljós að þar var á ferðinni Daníel Daníelsson frá Stykkishólmi, sem einnig ólst upp á Kirkjubæjarklaustri og Selfossi en er nú háskólanemi í Reykjavík
„Ég var einn af þeim útvöldu sem komust inn í meistaranám í ritlist við Háskóla Íslands fyrir tveimur árum og nú þegar útskrift nálgast er mikil áskorun fólgin í því að verða sér úti um verkefni sem miða að ritstörfum,“ segir Daníel. „Ég er búinn að vinna mig upp á hnefanum, flutti í borgina fyrir háskólagráðu og prófaði að feta launþegabrautina, draum sem var í raun tálsýn og breyttist fljótlega í martröð. Níu til fimm er ekki fyrir háfleyga, ég sé það í dag.“
Hann segist því reyna að sækja tækifærin í stað þess að bíða eftir þeim, nýkominn úr fæðingarorlofi. „Svo ef fólk vill ástarbréf, ljóð, vísur, barnasögur, smásögur eða söngtexta fyrir afa sinn eða systur eða besta vin eða yfirmann eða undirsáta eða fyrrverandi, þá veit fólk hvert það getur leitað fyrir öðruvísi gjöf. Og auðvitað er prís á vinnuna.“
Daníel var fyrr í vor meðhöfundur að bókinni Best fyrir með söguna Þessi saga er mín upplifun. Seinna á árinu er áætluð útgáfa ljóða- bókarinnar Ég get ekki hætt að hugsa um Rithöfundasamband Íslands. Um hvers vegna hann kaus að auglýsa í Bændablaðinu segir hann að án fjölbreyttra verkefna til að spreyta sig á geti hann lítið þróast sem skáld.
Hann hefur fengið einhver viðbrögð við auglýsingu sinni. „Fólk er varfærið þegar skáld ber að garði og ég skil vel að flest kaupi bara bók í Bónus fyrir jólin handa sínum nánustu – ég var þar fyrir ekki svo löngu. Ég legg áherslu á að list er list, hana má gagnrýna en ritskoðun kaupenda finnst mér vafasöm, svo það sé á hreinu. Pöntun hjá skáldi er alltaf hættuspil!“