Vinsamlegast athugið að þetta efni er eldra en 7 ára.
Ber kaupmannastéttin hag neytenda fyrir brjósti?
Mynd / BBL
Lesendarýni 21. ágúst 2017

Ber kaupmannastéttin hag neytenda fyrir brjósti?

Höfundur: Ingimundur Bergmann
Þátturinn Sprengisandur á Bylgjunni sunnudaginn 23. júlí var áhugaverður a.m.k. fyrir þá sem láta sig einhverju skipta matvælaframleiðslu í landinu okkar. Þeir skiptust þar á skoðunum Ólafur Stephensen framkvæmdastjóri Félags at­vinnu­rekenda og Sigurgeir Sindri Sigurgeirsson formaður Bænda­samtaka Íslands.
 
Ingimundur Bergmann.
Fram kom í máli Ólafs að hann gerir ekki ráð fyrir því að mikil hætta muni fylgja innflutningi á fersku kjöti frá Evrópusambandinu, að regluverk þess varðandi eftirlit með matvælum sé mjög gott og ekki nóg með það, að íslensk fyrirtæki hafi þurft að taka til í sínum ranni hafi þau stefnt á útflutning þangað á kjötvörum frá Íslandi. Vafalaust er eitthvað til í því en hitt er einnig vitað að viðskiptahindranir er hægt að búa til með ýmsu móti og vel kann að vera að slíkir hlutir hafi komið þar við sögu.
 
Umræða af þessu tagi er ekki til neins annars ætluð en að reyna að drepa málinu á dreif. Hugmyndir um að flytja inn ferst kjöt til Íslands í náinni framtíð koma því ekkert við hvað gera þurfti til að fá heimild til að flytja út kjöt frá Íslandi fyrir mörgum áratugum síðan. Það sem er til umræðu núna, er hvort hætta geti stafað af slíkum innflutningi. Annars vegar vegna sýklalyfjanotkunar í  Evrópulöndum við eldi búfjár og hins vegar, sem ekki er síður mikilsvert, hvort íslenskum búfén­aði geti stafað smithætta af slíkum innflutningi, vegna sjúkdóma sem hann er óvarinn fyrir. 
 
Smithættan er fyrir hendi
 
Í sögulegu samhengi má finna þess mörg dæmi að innflutningur lifandi búfénaðar hafi valdið miklum búsifjum hér á landi. Að flytja inn ferskt (ófrosið) kjöt af nýslátruðu búfé er augljóslega eins nálægt því að flytja inn lifandi dýr og hægt er að hugsa sér og smithættan eftir því. Virtir vísindamenn hafa varað við slíku ráðslagi og hvatt til þess að ekki verði farið út á þá braut; afleiðingarnar geti verið mjög alvarlegar ef illa tekst til.
 
Er kjötskortur í landinu?
 
Spyrja má hvort þörf sé fyrir inn­flutning af þessu tagi. Er kjötskortur í landinu? Nei. Hver er þá ástæða þess að svo mjög er sótt í það af verslunarmönnum að fá að flytja inn ferskt kjöt? Þeir láta jafnan í veðri vaka að þeir beri ,,hag neytenda“ fyrir brjósti. Er það trúlegt? Hvar standa neytendur ef hrun verður í íslenskum bústofnum líkt og oft áður hefur gerst?
 
Enginn íslenskur tryggingasjóður
 
Fram komi í máli Sindra að í Evrópusambandinu væri það þannig, að til væri tryggingasjóður sem ætlað væri það hlutverk að bæta bændum tjón sem til kæmi vegna sjúkdóma í búfé. Ekkert slíkt væri til hérlendis. 
 
Það var til sjóður sem ætlað var það hlutverk að bæta að nokkru bændum tjón sem upp kæmu vegna ófyrirsjáanlegra atburða í búrekstri, s.s. smits í búfénaði. Sá sjóður er ekki lengur til og því eru bændur með öllu ótryggðir komi eitthvað slíkt upp.
 
Verslunarmenn hvergi hættir
 
Í upphafi skal endinn skoða, segir gamall málsháttur og þó gróðaþörf kaupmannastéttarinnar sé mikil, þá er full ástæða til að flýta sér hægt í að uppfylla ýtrustu óskir þeirra um aukinn hagnað af rekstri sínum. Hagnað sem getur snúist upp í andhverfu sína fyrirvaralaust bæði fyrir þá og ekki síður þjóðina alla ef illa tekst til.
 
Engin ástæða er til að ætla að stórhuga verslunarmenn muni hætta baráttu sinni fyrir að geta flutt inn ferst kjöt sem flest allt annað. Þeir berjast í bökkum á þann hátt, að Ísland er allt of strjálbýlt til að þarfir þeirra fyrir verslun með vörur og þjónustu verði uppfylltar. Íbúafjöldi er eins og í lítilli borg á meginlandinu og því er það afar takmarkað sem tekst að höndla með miðað við sem gerist í löndum með margfalt fleiri íbúa. Spurning hvort þeir ættu ekki að hasla sér völl í Evrópu, þar sem er margfalt stærri markaður fyrir allar þær ágætu vörur sem þeir vilja selja í stað þess að vera að berjast eingöngu um í fámenninu hérlendis. 
 
Það væri æskilegt, að þeir hættu baráttu sem stefnt getur hagsmunum íslensku þjóðarinnar allrar í hættu. 
Nýir orkugjafar og hagkvæmni
Lesendarýni 28. febrúar 2025

Nýir orkugjafar og hagkvæmni

Í fyrri grein undirritaðs í blaðinu frá 19. des. sl. „Loftslagsmál og orka“ er f...

Sveit í sókn, 150% fjölgun á 15 árum
Lesendarýni 27. febrúar 2025

Sveit í sókn, 150% fjölgun á 15 árum

Í Öræfum blómstrar fjölbreytt samfélag í sveit sem löngum var ein einangraðasta ...

Hvernig nýtir Noregur heimildir til tollahækkana til að framfylgja landbúnaðarstefnu sinni?
Lesendarýni 26. febrúar 2025

Hvernig nýtir Noregur heimildir til tollahækkana til að framfylgja landbúnaðarstefnu sinni?

Norsk landbúnaðar stefna byggir á fjórum meginstoðum: (1) fæðuöryggi, (2) landbú...

Styrkjum stöðu garðyrkjunnar
Lesendarýni 25. febrúar 2025

Styrkjum stöðu garðyrkjunnar

Íslensk garðyrkja er einn af lykilþáttum í sjálfbærri fæðuöryggisstefnu landsins...

Blessuð íslenska kýrin
Lesendarýni 21. febrúar 2025

Blessuð íslenska kýrin

Um þessar mundir ríður þankagangur Mammons röftum, meðal sumra kúabænda á Ísland...

Eflum íslenska nautgriparækt
Lesendarýni 20. febrúar 2025

Eflum íslenska nautgriparækt

Í Bændablaðinu 23. janúar sl. birtum við pistil í framhaldi af skýrslu LbhÍ um s...

Þjóðbúningur að gjöf frá konum á Íslandi til kvenna á Nýja Íslandi
Lesendarýni 14. febrúar 2025

Þjóðbúningur að gjöf frá konum á Íslandi til kvenna á Nýja Íslandi

Íslenskur hópur kvenna sameinast nú um stórbrotna gjöf sem mun gleðja og styrkja...

Íslenska kýrin í mikilli framför
Lesendarýni 12. febrúar 2025

Íslenska kýrin í mikilli framför

Það liggur fyrir mikið afrek hjá kúabændum á þessari öld hversu stórstígar framf...