Eyjafjarðarsveit kannar möguleika á kolefnisjöfnun og kolefnabókhaldi
Höfundur: Margrét Þóra Þórsdóttir
„Ef í ljós kemur að um viðráðanlegt verkefni er að ræða munum við að öllum líkindum framkvæma það,“ segir Jón Stefánsson, oddviti í Eyjafjarðarsveit, en á fundi sveitarstjórnar fyrr í mánuðinum var samþykkt að skoða möguleika á kolefnisjöfnun og upptöku kolefnisbókhalds fyrir Eyjafjarðarsveit. Umhverfisnefnd hefur verið falið að skoða málið nánar.
Landbúnaður er aðalatvinnuvegur í Eyjafjarðarsveit og honum fylgir losun kolefnis. Jón segir að ekki liggi fyrir hversu mikil hún nákvæmlega er, fyrsta skrefið er að taka ákvörðun um að skoða hvort möguleiki sé á að taka upp kolefnisbókhald fyrir sveitarfélagið. „Við höfum aðeins verið að skoða þetta og þær tölur sem við sjáum við lauslega athugun segja okkur að svonefnt kolefnisfótspor frá landbúnaði á Íslandi geti verið á bilinu 12 til 80% af heildarlosun landsins. Þar á milli er auðvitað himinn og haf. Ef til vill ræðst þessi mikli munur af því hvernig framræsla mýrlendis er sett inn í jöfnuna. Við munum freista þess að láta reikna þetta nákvæmlega fyrir okkur og þá kemur í ljós hver staðan er og framhaldið metið út frá henni,“ segir hann.
Mikil umræða hefur undanfarið verið um losun kolefnis frá landbúnaði og að mati Jóns í heldur neikvæðum tón í garð bænda. „Landbúnaður hefur átt undir högg að sækja og bændum þykir á stundum að sér vegið. Það er augljóst að mínu mati að í þeim efnum horfi menn ekki alltaf á heildarmyndina í samhengi,“ segir Jón.
Mikil skógrækt og stór votlendissvæði vinna með okkur
Tvennt vinnur mjög með sveitarfélaginu, mikil skógrækt og stór votlendissvæði, hvoru tveggja atriði sem skapa sterkt mótvægi við losun kolefnis. Jón segir bændur víða um land atkvæðamikla í skógrækt samhliða sínum búrekstri og þar séu Eyfirðingar engin undantekning, víða megi sjá myndarlega skóga og skógarreiti á jörðum þar í sveit. Þá megi ekki líta fram hjá stórum votlendissvæðum sem er að finna í sveitarfélaginu.
„Bændur og landeigendur hér í sveit hafa síst legið á liði sínu þegar að skógrækt og uppgræðslu lands kemur. Ég veit að margir þeirra hafa áhuga á að ráðstafa stórum svæðum af sínum jörðum undir enn frekari skógrækt. Landbúnaður er með blómlegra móti í Eyjafjarðarsveit og okkur er fullkunnugt um að honum fylgir töluverð kolefnislosun. Við því viljum við bregðast með því að taka til í okkar ranni. Fyrsta skrefið er að átta sig á umfanginu og þegar það er ljóst að skoða þá möguleika sem fyrir hendi eru til að jafna hana út.“
Viljum vera í fremstu víglínu
Íbúar í Eyjafjarðarsveit eru ríflega 1.000 talsins og segir Jón að almennt séu þeir framsæknir í umhverfismálum, vilji gjarnan vera í fremstu víglínu þegar að þeim málaflokki kemur. Þeir hafi nú stigið fyrsta skrefið, með ákvörðun um að kortleggja kolefnisfótspor sveitarfélagsins og í framhaldinu að kanna hvort raunhæft sé að Eyjafjarðarsveit geti orðið kolefnishlutlaust sveitarfélag í náinni framtíð.