Fagmennska
Höfundur: Hörður Kristjánsson
Íslenskur landbúnaður er mjög vanmetinn í umræðu um nýsköpun, hugvit og verkþekkingu. Ekki þarf að leita langt til að finna staðfestingu á því. Það kallar líka á breyttar áherslur í menntamálum Íslendinga.
Mikil framþróun hefur verið í nautgriparækt á liðnum áratugum og þar hafa bændur verið að upplifa byltingu í tæknimálum með innleiðingu á nýjustu mjaltatækni. Kúabú eru í dag orðin hátæknivædd og uppsetning tækninnar og viðhald kallar á ört vaxandi framlag verkmenntaðra iðnaðarmanna. Kúabúin hafa auk þess mörg verið í fararbroddi í nýsköpun í ferðaþjónustu þar sem sett hefur verið upp gistiaðstaða, afþreying og jafnvel fínustu veitingahús mitt inni í nýtísku fjósum. Það kallar síðan á þjónustu fagmenntaðs fólks í veitingageiranum.
Garðyrkjubændur eru engir eftirbátar kúabænda nema síður sé. Þar eru gerðar miklar kröfur um þekkingu. Þjónusta við ferðafólk fer þar ört vaxandi. Það nýjasta í þeim geira og gott dæmi um óþrjótandi hugvit, er framleiðsla Friðheima á tómatbjór. Í framhaldinu er rætt um framleiðslu á bjór úr íslensku hunangi, gúrkum og jafnvel fleiru góðmeti. Þá er útflutningur á íslensku grænmeti orðinn að veruleika og eru íslenskar gúrkur að hasla sér völl vegna góðrar ímyndar og heilnæmis okkar eiturefnalausu framleiðslu.
Sauðfjárbændur hafa farið mikinn í að kynna gæði hins íslenska lambakjöts fyrir erlendum ferðamönnum m.a. í gegnum Iclandic Lamb og Markaðsráð kindakjöts. Þar er stuðst við þekkingu, hæfni og snilld íslenskra matreiðslumanna. Íslenska ullin er líka ein af afurðum sauðfjárbænda sem er heimsþekkt og eftirsótt fyrir sína sérstöku eiginleika. Allt er þetta byggt á reynslu og mikilli verkþekkingu. Bættur húsakostur, aukin vélvæðing og nýjasta tækni kallar þar, eins og í öðrum greinum landbúnaðar, á mikla þjónustu fagmenntaðra iðnaðarmanna.
Kornrækt er líka orðin fastur liður í íslenskum landbúnaði, þótt veðurfar hafi oft leikið þá grein grátt. Í kringum kornræktina hefur líka orðið til mikil þekking og nýsköpun er þar í hávegum höfð. Gott dæmi um það er framleiðsla á hágæða korni sem m.a. er nýtt í framleiðslu á íslenskum bjór. Einnig framleiðsla á matarolíum og ýmsu fleira. Allt kallar það á aðstoð fagmenntaðra iðnaðarmanna.
Fleiri skapandi þætti íslensks landbúnaðar mætti telja upp, en íslenskur landbúnaður hefur verið og er enn límið í myndun samfélaga um allt land. Ef landbúnaðar nyti ekki við brystu undirstöður mannlífs í dreifðum byggðum landsins. Þar með yrði hætt við að ferðaþjónustan, sem er nýjasta grunnstoð íslensks efnahagslífs, missti slagkraft sinn og veslaðist upp á stórum svæðum landsins.
Eins og hér er rakið er ekki hægt að reka íslenskan landbúnað án verktæknimenntaðs fagfólks. Það á líka við um sjávarútveginn, byggingariðnaðinn, ferðaþjónustuna og fleiri greinar. Þetta hefur íslenskum ráðamönnum gengið afar erfiðlega að skilja ef marka má þá menntastefnu sem rekin hefur verið á Íslandi áratugum saman. Þar hefur allri orku hins opinbera verið beint að uppbyggingu bóknáms á kostnað verknámsgreina. Þetta hefur leitt til þess að nú er mikill skortur á fagmenntuðu fólki á Íslandi. Slíkt fólk er nú flutt inn í stórum stíl og um leið glatast mikilvæg verkþekking meðal Íslendinga sjálfra. Í þessum efnum dugar ekki lengur endalaus og innihaldslítill pólitískur kjaftavaðall. Þarna verður að fara að taka til hendi og láta verkin tala ef við viljum á annað borð halda haus á meðal sjálfstæðra þjóða.