Veljum íslenskt
Notkun á gróðureyðingarefnum, fúkkalyfjum og öðrum hjálparefnum í landbúnaði á Íslandi er einhver sú allra minnsta sem þekkist í heiminum. Þar af leiðir eru landbúnaðarvörur sem hér eru framleiddar einhverjar þær heilnæmustu sem mögulegt er að fá og lausar við óæskileg aukaefni sem víða eru fylgifiskur stórframleiðslu í landbúnaði í öðrum löndum.
Eftir þessu er tekið í útlöndum og hingað hafa verið sendir erindrekar til að læra af íslenskum bændum. Samt vinna ákveðin öfl í samfélaginu stöðugt að því að gera framleiðsluvörur íslenskra bænda tortryggilegar.
Það þarf ekki að fara í grafgötur með að á bak við neikvæða umfjöllun um íslenska landbúnaðarframleiðslu standa öflug hagsmunaöfl sem vinna leynt og ljóst að óheftum innflutningi landbúnaðarvara. Þannig geta sömu menn komist í kjörstöðu til að stýra allri verðlagningu á landbúnaðarvörum. Menn vita sem er að án verndar af einhverjum toga eins og í nágrannalöndunum mun íslenskur landbúnaður ekki standast samkeppni við erlenda stórframleiðendur. Við slíkar aðstæður yrðu innflytjendur í yfirburðastöðu. Það er því langur vegur frá að þessi áróður sé af sérstakri væntumþykju fyrir íslenskum neytendum. Það hefur sannast best á könnunum Eurostat, reiknistofu Evrópusambandsins, og er nýjasta könnun stofnunarinnar á verðlagi í Evrópuríkjum þar engin undantekning.
Í nýrri verðkönnun Eurostat sem birt var 19. júní kemur greinilega fram að það er íslensk matvælaframleiðsla sem viðheldur lægsta matarverði á Íslandi af öllum Norðurlandaríkjunum. Sama hefur verið uppi á teningnum í síðustu könnunum Eurostat. Þar kemur líka fram að sala raftækja á Íslandi, þar sem engin samkeppni ríkir við íslenska framleiðslu, er sér á báti á evrópskan mælikvarða. Hér er verð raftækja það hæsta sem þekkist í Evrópu þó að samkeppnin við óheftan innflutning sé engin og tollar mjög lágir. Þetta sýnir svart á hvítu að án samkeppni við íslenska framleiðslu haga innflytjendur sér eins og þeim sýnist. Væntumþykjan fyrir íslenskum neytendum er þá greinilega það fyrsta sem fýkur út um gluggann. Þetta mættu ýmsir þeir sem lagst hafa á sveif með andstæðingum íslensks landbúnaðar hafa í huga næst þegar þeir munda pennann. Varla lýgur Eurostat.