Mikilvægi gagnaöflunar
Á liðnum misserum og árum hefur orðið æ ljósara hversu mikilvægt það er landbúnaðinum að safnað sé sem mestum og nákvæmustum upplýsingum um rekstur í landbúnaði.
Það ætti að vera sjálfsagður hluti af starfsemi allra búa í landinu að leggja sitt af mörkum við að skapa sem skýrasta mynd af afkomu bænda með því að taka þátt í þeirri gagnasöfnun sem unnin er á þessu sviði hjá Ráðgjafarmiðstöð landbúnaðarins, RML.
Þessi gagnasöfnun hefur mjög margþætt hlutverk. Einstakir bændur fá gleggri mynd af eigin rekstri og geta borið saman sinn rekstrarárangur milli ára. Jafnframt getur hver og einn skoðað sinn rekstur í samanburði við meðaltöl greinarinnar. Nú þegar er nokkur hluti kúa- og sauðfjárbænda með í þessu verkefni hjá RML. Sú mynd sem þar kemur fram nýtist öllum bændum viðkomandi greina. EN leiða má líkum að því að áreiðanleiki gagnanna væri mun meiri ef þátttaka bænda væri almenn. Fyrirhugað er að hefja markvissa söfnun gagna frá garðyrkjunni með sambærilegum hætti. Þau gögn sem þar safnast munu styrkja stöðu garðyrkjunnar í samningum við ríkið um starfsaðstöðu greinarinnar og afkomustuðning.
Gögnin má nota til að sjá afkomu einstakra búgreina og hvernig þróunin er á hverjum tíma. Slíkar upplýsingar eru algerlega nauðsynlegar í allri hagsmunagæslu, og ekki þá síst í viðræðum við stjórnvöld við endurskoðanir á búvörusamningum og gerð nýrra samninga. Það er ekki trúverðugt ef við nestum samningamenn okkar með upplýsingum eins og; „við þurfum mjög mikla hækkun“ eða „það er allt að fara til helvítis“, svo dæmi séu tekin. Okkar fulltrúar verða að hafa undir höndum gögn sem hafa eins mikinn trúverðugleika og mögulegt er. Trúverðugleikinn verður því meiri sem fleiri bændur skila sínum upplýsingum í heildaruppgjörið.
Auk þeirrar gagnsemi sem hér hefur verið rakin eru góðar og vandaðar upplýsingar úr rekstri einstakra búa nauðsynlegar við mat á kolefnislosun/bindingu. Gildir það bæði fyrir einstök bú sem og heilu búgreinarnar og landbúnaðinn í heild. Þessar upplýsingar eru nauðsyn til að meta þörf á aðgerðum og – ekki síður til að meta árangur af aðgerðum þegar fram í sækir. Því miður erum við varla komin af stað á þessu sviði en það er öllum ljóst sem á annað borð hafa augu og eyru opin að á þessu sviði er mikið verk að vinna á komandi árum og áratugum. Að sjálfsögðu er líklegt að það opnist miklir möguleikar í markaðssetningu hjá þeim sem taka loftslagsmálin föstum tökum og því er talsverð „vinningsvon“ fólgin í því að byrja strax að huga að þessum málum.
Til viðbótar því sem hér að framan hefur verið rakið um mikilvægi gagnasöfnunar í landbúnaði er ástæða að nefna að staða matvælaframleiðslu í landbúnaði hefur fengið annan sess eftir að fæðuöryggi var tekið inn í þjóðaröryggisstefnu fyrir landið. Við þessa aðgerð hlýtur að koma aukin krafa um að þekkja á hverjum tíma stöðuna í greininni og hvaða þarfir eru t.d. til bæði skamms og langs tíma fyrir hin ýmsu aðföng. Jafnframt liggja þá fyrir upplýsingar sem nota má til að gera trúverðugar spár um framleiðslu í nánustu framtíð.
Ég vil því hvetja alla bændur til að leggja sitt lóð á vogarskálarnar.